Geçen yazıda CCL’in (Center for Creative Leadership) yaklaşık 15 yıl süren bir araştırmasından söz ettim. CCL çalışmasında temel olarak üstün performans gösteren üst düzey yöneticilerle “inişe geçen” veya gelişimi bir platoya oturan yöneticileri karşılaştırdı. Amaç; yöneticilerin üst düzey pozisyonlara ulaşabilmek ve bu rolü başarıyla sürdürebilmek için neye gereksinimleri olduğunu çıkarmaktı.
Araştırmada “inişe geçen” yönetici; işten çıkarılmış, daha alt bir pozisyona geçirilmiş ya da kariyeri artık bir düzlüğe erişmiş yönetici olarak tanımlanıyor. İstisnasız her seferinde bu yöneticinin, inişe geçmeden önce kariyerinde ilerlemek için yüksek potansiyele, dikkat çekici bir performansa ve sağlam bir liderlik pozisyonuna sahip olduğu görülüyor.
“İnişe geçen” yöneticilerde beş temel özellik ortaya çıkıyor:
1. İnsanlarla ilişkilerinde problem yaşıyorlar
2. Yetenekli insanları ekiplerinde toplayamıyorlar ve ekiplerini iyi yönetemiyorlar
3. İş hedeflerine ulaşmada başarılı olamıyorlar
4. Değişemiyorlar veya değişime uyum sağlayamıyorlar ya da bunu istemiyorlar
5. Geliştirdikleri uzmanlık alanına (Örneğin; finans) saplanıp büyük resmi kaçırıyorlar ve organizasyonun bütününü ve nereye gittiğini göremiyorlar. Bunlar aslında üst düzey bir role henüz hazır olmayanlar.