Jorge Luis Borges:İyi ve Güzel Bir Yaşam

Blogumuzun açılma nedenlerinin en önemlisi yaşamımıza iyi ve güzel olan şeyleri katabilmek adına bir şeyler yapabilmekti. Etrafımızı saran her türlü olumsuz, kötü, karamsar v.b bilgi, haber v.b iletimlere bir tepkiydi bu. Bize göre hayat çok değerli bir hazine ve bu hazine zaman tarafından duraksamasızın harcanmakta. Biz bu hazineyi üzülerek, kızarak, kavga ederek, ümitsizliklere kapılarak değil de, mutlulukla, sevgi ile ve büyük bir keyif ile harcamalıyız                                                                                      

Hayatımızın akışında farkına varamadığımız o kadar güzel anlar kaçıp gitmekte iken bizler zamanda hiç bir değeri olmayan hislerimize, kibirlerimize, hırslarımıza kapılıp gitmekteyiz.

Farkına varamadığımız pek çok konuda Google'ın doodleları bize çok hoş hatırlatmalar yapıyor. Bunlardan biride Jorge Luis Borges oldu. Belki pek çoğumuz bu yazar ve eserleri hakkında bilgi sahibidir. Ancak bizim gibi bu önemli değerleri ıskalamışlarımız da mutlaka vardır. Aşağıda Borges'in tamda bizim anlatmak isteğimizi şeyleri şiirleştirmiş ve geriye dönük bir pişmanlık duyurusu olan "Anlar" şiiri ile kendisini saygı ile anıyoruz ve Google'a da teşekkürlerimizi sunuyoruz.

iyiturks 

ANLAR 

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya, 

İkincisinde, daha çok hata yapardım. 

Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım. 

Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar, 

Çok az şeyi 

Ciddiyetle yapardım. 

Temizlik sorun bile olmazdı asla. 

Daha çok riske girerdim. 

Seyahat ederdim daha fazla. 

Daha çok güneş doğuşu izler, 

Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim. 

Görmediğim birçok yere giderdim. 

Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye. 

Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine. 

Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben. 

Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu. 

Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten. 

Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın. 

Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan, 

Gitmeyen insanlardandım ben. 

Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım. 

Eğer yeniden başlayabilseydim, 

İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım. 

Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla. 

Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır, 

Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer. 

Ama işte 85'indeyim ve biliyorum... 

Ölüyorum...