Şiir Geri Gelmeli

Şiir, insan ruhunun ehlileşmeye, olgunlaşmaya, medeniyete aşk ile yol almış halinin kelimelerle dışa vurumudur. Bu yolda gidilen her an, insanlığı medeniyete götüren sevdalı birer adımdır.
Medeniyetten kastımız, teknolojinin çepe çevre sarmaladığı, insani eylemlerimizi ele geçirdiği ve neredeyse insana düşünmesini, konuşmasını, hareket etmesini yasaklayan; Modern dünyanın, yapay ışığı ile kör edip, kaotik cümbüşü ile sağırlaştırarak insanlığı kaskatı bir hale getirdiği soğuk hava hapishanesi değil.
Medeniyetten kastımız, insan ufkunu açan, zihninde erdemli, çalışkan, aşkın en ateşli, en oldurucu kavını barındıran bir gelişim, bir gidişat, bir inşa alemidir.
Şiire giden yol, şiire uygun yol böyle medeni bir çizgide olan zihinlerde aşkın alev almasıyla hareket bulandır.
Günümüzde bu medeniyet çabası durduğundan, engellendiğinden, ötelendiğinden, unutturulmak istenildiğinden şiire çıkan yollar viraneleşmiş, işlerliğini kayıp etmiştir. Hele ki yeni nesiller de, yabancılaşmış, zihinlerde sakınılan, uzak durulan itici bir olgu halini almıştır.
Mehmet Akif’in benzetmesine nazire edercesine ifade etmek isteriz ki, yeni nesillerde ki bu halin sebebi; Modernitenin zehirli ısırığı neticesinde, “modernizm kudurması” yaşayan zihinler, bu hakiki medeniyete ait her olgudan, her eserden uzak durmakta, itici bulmakta ve yaklaşamamaktadır.
Bu yollarda oluşan her iz, evrende bir yıldız misali ışıdığından, ne yazık ki insanlığın bu medeniyetten doğan hakiki aydınlığı sönmüştür.
Günümüzde Postmodern ve ötesi tepkilerle tekrar bir yol bulmaya çabalayan bu medeniyet arzusu, öncelikle sanatta rüştünü ispat edip, ancak ondan sonra tüm insanlığa yeniden umut olabilecektir.
İşte, bunun kelimelerde hayat bulacağı ve gönüllerdeki aşk ile medeniyet ateşini yakmaya yarayacak olan bu büyülü şey şiirdir.
Bundandır ki “Şiir bir an evvel geri gelmelidir”.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

iyi ve güzel...