Mutlu Keçi Okulunda Çocukların Gözlerindeki Işık Sönmüyor

Okul bahçesinde öğrenciler koşuşturuyor. Kimi yakalamaca oynuyor, kimi ip atlıyor. Dikkatli bakınca aralarında öğretmenlerinin de olduğu göze çarpıyor. Öğretmenlerden biri çocukların çevirdiği ipten atlıyor, diğeri çocukları yakalayıp ebelemeye çalışıyor. Film atölyesinde çocuklar, Miyazaki’nin insanoğlu tarafından kirletilerek yaşanılamaz hale getirilen doğayla ilgili anime filmini izliyor. Çocuklar öğretmenlerine isimleri ile hitap edebiliyor, Öğlen bostandan gelen organik sebzelerden yapılmış yemekleri yiyorlar. Okul hem ucuz hem de doğaya saldığı karbon az olan zeytin küspesiyle ısınacak. 20 çocuk döşeme taş yoldan yemekhanedeki ahşap banklara, bahçedeki oyuncaklara kadar velilerin ve gönüllülerin kendi elleriyle yaptığı bir okulda okuyor... Burası “Daha demokratik, ekolojik, alternatif bir eğitim mümkün” diyen bir grup veli ve eğitimcinin kurduğu, çocukların koyduğu isimle ‘Mutlu Keçi İlkokulu’.

Her şey, 2009 yılında eğitim sistemine dair sıkıntıları kendi deyişleriyle ‘konuşup kararmaktan usanmış’ bir grup veli ve eğitimcinin ‘Başka Bir Okul Mümkün mü?’ sorusuyla başladı. Sayıları giderek arttı. Önce ‘Başka Bir Okul Mümkün Girişimi’ni, 2010’da ‘Başka Bir Okul Mümkün Derneği’ni (BBOM) kurdular. Şu an dernekte yaklaşık 150 kişiler. Dernekte çocuklarını BBOM okulunda okutmak isteyen ebeveyn gönüllüler, bu modelin hayata geçmesi için çalışan ebeveyn olmayan gönüllüler var.

Kâr amacı yok

Üç yıldır harıl harıl çalışan dernek sonunda hayallerini gerçekleştirdi. İlk BBOM okulu 2013-2014 eğitim -öğretim yılında Bodrum’da açıldı. Okul özel okul statüsünde görünse de diğerlerinden en büyük farkları kâr amacı gütmemeleri. Okulun sahibi BBOM Bodrum Eğitim Kooperatifi . Çocuklarını bu okulda okutan aileler ve finansal olarak okula destek vermek isteyenler üye. Kooperatifin 25 üyesi var. Üyeler önce okulun kuruluş giderlerini paylaştı. Şimdi de çocuğunu okutanlar yıllık 12 bin 500 TL olan eğitim giderini ödüyor.

Veliler işbaşında

Radikal, Bodrum Ortakent-Yahşi’de bulunan Mutlu Keçi İlkokulu’na konuk oldu. Okulun her bir köşesinde dernek ve kooperatif üylerinin, anne-babaların, BBOM ile hiçbir bağı olmasa da destek veren gönülülerin emeği var. Eğitim yılı başında yetişmesi için harıl harıl çalışmış herkes. Kimi taşları döşemiş, kimi atölye yapımında çalışmış...

Yıldız Teknik Üniversitesi’ndeki ‘Yıldız Dayanışma’dan gelen gönüllüler bağışlanan ahşaplardan bahçeye oyuncaklar yapmış. Okul kolektif bir çalışmanın ürünü. Zaten okulun lavaboları ve kapıları dışında her şey bağış. Hatta bahçedeki kaz, tavuk, ördek ve Sivas Kangalı köpek bile.

Okulun adı, çocukların arkadaki keçi çiftliğinden esinlenip koyduğu isimle ‘Mutlu Keçi’, Milli Eğitim’in verdiği isimle ise ‘Özel Yahşi İlkokulu’.

MEB: Keçi inatçı hayvan, okul adı olmaz

Çünkü ‘Mutlu Keçi’ ismi,”Keçi inatçı hayvandır” denilerek onaylanmamış. Resmi adı farklı olsa da yerleşkenin adı ‘Mutlu Keçi’ olarak belirtiliyor. Yedi derslikli okulda 20 öğrenci okuyor. Öğrencilerin yüzde 37’si burslu. BBOM’un kuruculardan ve okulun velilerinden YTÜ Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Burak Ülman, “Derdimiz sadece kendi çocuklarımızın okuyacağı bir okul değil. Alternatif bir model oluşturmak istiyoruz. Bir grup orta üst sınıf ailenin kurduğu okul değil burası. Okulun inşaatında çalışan ustanın da, bahçıvanın da çocuğu burslu okuyor” diyor.

Mutlu Keçi’de beslenme ilkelerinden kılık kıyafet ilkelerine kadar her şey ‘başka’. Mesela yemeklere un, şeker, tuz girmiyor. Onların yerine tam buğday unu, pekmez ve kaya tuzu kullanılıyor. Çocuklara taze meyve ve sebze dağıtılıyor. Öğrenciler okula serbest kıyafetle geliyor.

Gözlerindeki ışık sönmüyor

Veliler de çocuklar da okulda mutlu. Batu Tanık, “Okulda en sevdiğim, resim atölyesi. Bir de bazı kararları biz alıyoruz, bazen istediklerimizi yapabiliyoruz” diyor. Çocuklar genelde hep aynı şeyi söylüyor: “Bu okulda en çok oynamayı seviyoruz.”

Veliler de çocukları mutlu olduğu için memnun. Okulun bahçıvanı ve velisi olan Kamil Akay, “Oğlum 2. sınıfta, geçen sene başka okuldaydı. Buraya daha çok severek geliyor. Sabahları erkenden kalkıyor. Hafta sonları ‘Okul yok mu?’ diye soruyor. Benim için de buranın uygulamalı bir okul olması çok güzel” diye konuşuyor. Kızı Defne birinci sınıfa giden Şebnem Demiröz ise “Bu okulu kurarak hayalimizi gerçekleştirdik” diyor:

“Kızım okul dönüşü daha kapıda anlatmaya başlıyor yaşadıklarını. Onun gözünün içindeki ışığın sönmediğini, sistemle robotlaşıp sorgulamayı kesmediğini görmek çok güzel.”

Meclis’te çocuklara karar hakkı

Milli Eğitim Bakanlığı müfredatı uygulanıyor ancak uygulamalar daha zengin ve yaşayarak öğrenmeye yönelik. Sınıflarda taşınabilir masalarla oturma düzeni değişken. Kimi çocuk bir arada çalışıyor, kimi ise tek başına. Zaten her öğrencinin ‘bireyselleştirilmiş eğitim planı’ var. Bir çocuk henüz çizgi çizme, bir diğeri harfleri öğrenme seviyesindeyse, farklı çalışabiliyorlar. Öğrenciler katılacakları atölyeleri kendileri seçiyor. Seramik, İngilizce, dünya dilleri, İtalyanca, film, müzik , görsel sanatlar, çocuk yogası gibi pek çok atölye var. Çarşamba günü eğitim hayatın içinde yapılıyor. Kimi zaman bir nar bahçesinde kimi zaman bir demir atölyesindeler. Çarşambaları okul meclisi toplanıyor. Tüm çalışanlar ve öğrenciler katılıyor. Son konu spor salonunun düzenlenmesiydi. Kararları çocuklar aldı.

Bu modeli sürdürmek için destek lazım

Mutlu Keçi’nin sürdürülebilir olması için desteğe ihtiyacı var. BBOM’un kurucularından ve okulun velilerinden Burak Ülman, bir sene sonra öğrenci sayısının ve kooperatif üyesinin artmasıyla gelir ve giderin kafa kafaya geleceğini ancak desteğe ihtiyaçları olduklarını anlatıyor: “İlk iki sene bizim için çok önemli. Hesaplarımıza göre bir yıl sonra öğrenci sayısı ve kooperatif üye sayısının artmasıyla gelir ve giderimiz kafa kafaya gelebilir. İki yılı atlattıktan sonra üçüncü sene ikinci dördü, yani ortaokulu kurmak için birikim yapmaya başlayacağız. Bu kadarını yaptıysak gerisini de yaparız. Zor olanı başardık. Ancak desteğe ihtiyacımız var. “Okula ve derneğe ayni ve nakdi destekte bulunulabilir.

İletişim için: 533 383 43 16,

www.baskabirokulmumkun.net,

iletisim@baskabirokulmumkun.net,

facebook.com/baskabirokulmumkundernegi

Kaynak: Radikal

iyiturks Notu 

Haberi görünce önce “Mutlu Keçi” ismi dikkatimizi çekti. İçeriği okumaya başlayınca ütopik bir girişim veya ticari bir girişimim tanıtım çabaları olarak yorumlamaya başladık. Bunu zaman gösterecek. Bu hareket nasıl yol alacak, nasıl tepkiler alacak, bu tepkilere nasıl karşılıklar verecek, kendi içinde nasıl sıkıntılar yaşayıp/aşmaya çalışacak ya da büyümeyi başarırsa bu büyüme nasıl gerçekleşecek v.b...

Tabii ki dünya çok eski tarihlerden beri hayalperest girişimlerin yaşandığı ve sonuçlarını pek çok farklı şekilde gördüğümüz zamanlar geçirdi. Ve maalesef ki hiçbir girişim başladığı amaçlarla yoluna devam edemedi/etmedi/ettirilmedi.

Bu konu ile ilgili benzer bir ütopik film çekilmişti. Çoğumuz biliriz “Patch Adams”. Robin Williams’ın başrolünde oynadığı muhteşem film. Biraz ona benzettim bu girişimi.

Tabii ki bu haberi sayfalarımızda paylaşma ve yoruma tabii tutmamız bir eleştiri, bir değerlendirme ya da bir karşılaştırma yapmak için olmadı. Bu haberde bizi etkileyen ve gerçekleşmesini canı gönülden dilediğimiz bir cümle etkiledi:

“Kızım okul dönüşü daha kapıda anlatmaya başlıyor yaşadıklarını. Onun gözünün içindeki ışığın sönmediğini, sistemle robotlaşıp sorgulamayı kesmediğini görmek çok güzel.”

Sanırım bizler büyüdükçe gözlerimizdeki ışığı kayıp ediyoruz, ya da gözlerimizdeki ışık kayıp oldukça büyüyoruz. Eğer Mutlu Keçilerin gözlerindeki ışık sönmüyorsa ne ala! Daha ne beklenebilir ki bir okuldan. Keşke hiç birimizin gözlerindeki ışık sönmese de birbirimize daha mutlu gözlerle bakabilsek ve geleceğimizi aydınlatabilsek. Keşke bu hayal Mutlu Keçiler ile hayat bulsa ve başladığı saf düşünceler ile tüm ülkeye yayılabilse.

Ve en önemlisi, keşke eğitim sistemimizin tamamında çocuklarımızın “gözlerindeki ışığı söndürmeden” onları yetiştirip, büyütebilsek.